Woord v.d Maand verschijnt 1x per maand
9e Jaargang nr.107 December 2016 | 5777


Is Brood alleen niet genoeg?

“Er is geen brood en er is geen water en
van deze flauwe spijs walgen wij”.
Numeri 21:5


Waarom het volk zo aan het klagen en mopperen was tegen hun leiders had te maken met hun levensomstandigheden en onbeheerste verlangens. Het laat zien hoe de mens in werkelijkheid is. Ze waren moe van hun reis en als je moe bent dan ben je ook veel eerder geïrriteerd en rap van tong. Zij lieten zich leiden door hun emoties en niet door hun geloof waardoor hun vertrouwen in God op een laag pitje kwam te staan. Al snel lieten zijn hun ongenoegen horen naar Mozes en naar God toe door middel van hun klaagzangen: ‘Er is geen brood en er is geen water!’ Ach wie kent deze klaagzangen niet?

Weliswaar vergaten zij hoe God hen uit Egypte had geleid tijdens hun reis van 40 jaar, en ondanks al hun gemopper en geklaag, als een liefdevolle Vader voor hen had gezorgd. Iedere ochtend kwam het manna op een bijzondere wijze naar hen toe. Zij hoefden niets te doen dan ’s morgens vroeg op staan en het manna, wat op korianderzaad leek en rijk was aan olie en aan alle vitaminen die de mens nodig had, te verzamelen en er een maaltijd van te bereiden. Hoe snel waren zij vergeten hoe God hen in Zijn grote barmhartigheid en genade op een spectaculaire wijze had verlost. Hieruit blijkt wel dat het negatieve toch langer blijft hangen dan het positieve. Herkent u zich hierin?

Het spreekwoord: ‘Een aardje naar zijn vaartje hebben’ is ook zeker op ons van toepassing. Wij lijken, qua karakter, heel veel op onze voorouders. Mopperen wij ook niet bij de minste of geringste tegenslag? Zijn ook wij niet vaak ontevreden en ongehoorzaam aan God? Iedere dag werd er voorzien in brood en water en toch klagen. God was één en al liefde en mildheid, zij één en al ‘overvloed van ontevredenheid en boosheid’. In plaats van dankbaar en tevreden te zijn lieten zij God en Mozes weten dat zij van deze flauwe spijs walgden. Het stond hun tegen! Ja, zij gruwelden ervan!

Wij kunnen deze vraag ook aan onszelf stellen. Zijn ook wij steeds minder tevreden aan het worden met ons dagelijks ‘Brood?’ Simpelweg omdat het, naar onze beleving, iedere dag hetzelfde is. Het woordje ‘manna’ in het Hebreeuws betekent ‘gave van God’, in het Egyptisch ‘Wat is dat?’ Een vraag die de Israëlieten stelden aan Mozes toen ze het witte goedje voor het eerst zagen. Ondanks dat ‘Het Brood’ nog steeds, als een geschenk, verkrijgbaar is, wordt er zelfs niet eens meer gevraagd wat het is. Velen hebben dan ook geen trek (meer) in dit Brood en verwerpen het. Men is meer bezig met het ‘brood’ van deze wereld, om hun (geestelijke) honger te stillen waardoor zij schade lijden aan hun ziel.

Laten we ervoor waken om niet onze (geestelijke) hebzuchtige lust, onze ontevredenheid te stillen door allerlei wereldse smaken toe te voegen aan ‘Het Brood’ wat o.a. op zondag naar ons toekomt. Jezus geeft geen kant en klare maaltijden. Maar een maaltijd waarop gekauwd en herkauwd moet worden wil je er iets uit zien te krijgen. Laten we nooit de waarde vergeten van ‘Het Brood des Levens’.

Wanneer wij niet langer tevreden meer zijn met het manna, wat zal ons dan nog tevreden stellen?


G'ds zegen Tjitske



home










Lees meer »